Popularne wśród power userów były także zmiany strategii nagrywania. Powszechnie było wiadome, że płyta z napisem Verbatim, nawet, wydawałoby się, identyczna pod względem wyglądu, może pochodzić chyba aż z sześciu fabryk. Na Tajwanie były dwie, jedna w Indiach, w Chinach, Anglii, Australii oraz prawdopodobnie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Ach, no i jeszcze zamawiano te płyty w Japonii i te były niezbyt dobre. W związku z tym w firmware nagrywarki strategia dla japońskich płyt z fabryki Tayo Yuden ustawiona była tak, aby mimo dużej prędkości, poświęcić jak najwięcej czasu na to nagrywanie. Użytkownicy po prostu zamieniali tę strategię z tą sygnowaną jako MCC 004. Była to strategia dla pozostałych, ponoć lepszych Verbatimów, która działała szybciej. To znaczy zamieniali oni szybszą na wolniejszą, co miało na celu podniesienie ogólnej jakości nagrania. Moim zdaniem średnio się to sprawdzało ze względu na wyższy i bardziej niestabilny jitter, więc zostałem przy swoim MCC/004, ale kto co lubi.
