Początkowo, ruch wegetarianistyczny powstał na bazie etyki religijnej, która odrzucała pokarmy na bazie produktów zwierzęcych. Już wśród starożytnych ludów greckich, istniało przekonanie o wędrówce dusz, co nadawało zwierzętom wyższy wymiar, a członkowie tych ruchów rezygnowali z jedzenia mięsa i jaj, przyjmując do swojego pożywienia jedynie produkty roślinne. Wegetarianizm motywował do wiary w jedność człowieka i zwierząt. Chrześcijanie nie odrzucali spożywania mięsa, ale często rezygnowali z niego w imię ascezy, takie praktyki miały miejsce głównie w klasztorach i kościele. Istnieje kilkanaście odmian wegetarianizmu, najskrajniejszą postacią jest frutarianizm – oczywiście oprócz jakichkolwiek produktów mięsnych, czy przetworów pochodzenia zwierzęcego, frutarianie nie jedzą żadnych roślin – warzyw, owoców, których spożywanie doprowadziłoby do śmierci rośliny – np. kapusty, sałaty, rzodkiewiek, buraków. Mogą to być warzywa i owoce same w sobie mające wartość kulinarną, np. owoce cytrusowe, owoce drzew i krzewów owocowych, kabaczki, ogórki, pomidory, jagody – których zerwanie nie powoduje śmierci rośliny.
